Moderin Comp 100 X 4mg

Doeldieren : honden en katten

Het diergeneesmiddel is geïndiceerd bij honden en katten voor de symptomatische behandeling van aandoeningen van inflammatoire en allergische aard zoals huidaandoeningen, musculo-skeletaire aandoeningen, oog- en ooraandoeningen.

Het diergeneesmiddel kan gebruikt worden zowel bij de start van een behandeling van een inflammatoire aandoening als na toediening van een glucocorticoïd via injectie.

Elke tablet bevat Methylprednisolonum 4 mg

Half ovale, elliptische, witte tabletten met de inscriptie "Medrol 4" aan de ene kant en dubbele breukstreep aan de andere kant.

Interactie met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie: Toediening tesamen met barbituraten, fenylbutazon, fenytoïne of rifampicine kan de afbraak van glucocorticoïden doen stijgen en hun effecten reduceren. Anticoagulantia respons kan verminderd zijn.

• Corticosteroïden kunnen gedurende de behandeling het Cushing syndroom veroorzaken met als gevolg significante wijzigingen in het vet-, koolhydraat-, en eiwitmetabolisme zodat een herdistributie van het lichaamsvet, spierzwakheid, en osteoporose kunnen ontstaan.
• Systemisch toegediende corticosteroïden kunnen leiden tot polyurie, polydipsie en polyfagie, vooral bij het begin van de behandeling.
• Systemisch toegediende corticosteroïden zijn verantwoordelijk voor calciumafzettingen in de huid (calcinosis cutis).
• Corticosteroïden kunnen de genezing van wonden vertragen en hun immunosuppressieve werking kan de weerstand verlagen of bestaande infecties in de hand werken.
• Gastro-intestinale ulceratie werd vastgesteld bij dieren die met corticosteroïden werden behandeld.
• Steroïden kunnen hepatomegalie veroorzaken waarbij de concentratie van leverenzymen in het bloed toeneemt.

De frequentie van bijwerkingen wordt als volgt gedefinieerd: - Zeer vaak (meer dan 1 op de 10 behandelde dieren vertonen bijwerking(en)) - Vaak (meer dan 1 maar minder dan 10 van de 100 behandelde dieren) - Soms (meer dan 1 maar minder dan 10 van de 1.000 behandelde dieren) - Zelden (meer dan 1 maar minder dan 10 van de 10.000 behandelde dieren) - Zeer zelden (minder dan 1 van de 10.000 behandelde dieren, inclusief geïsoleerde rapporten).

Systemische corticoïde therapie is over het algemeen tegenaangewezen bij patiënten met renale aandoeningen of diabetes mellitus. Zoals met alle corticoïden, is het diergeneesmiddel tegenaangewezen bij dieren met maagulcera en Cushing syndroom. De aanwezigheid van osteoporose, aanleg tot thromboflebitis, hypertensie, congestieve hartaandoeningen of microbiële infecties manen aan tot een voorzichtig gebruik van cortico's.

1. Dosering voor elke diersoort, toedieningswijzen en toedieningswegen

Voor oraal gebruik.

De dosis kan variëren naargelang individuele klinische omstandigheden zoals ernst van de aandoening, de geanticipeerde therapieduur en individuele gevoeligheid.

Het volgende aanbevolen doseringsschema dient daarom enkel als initiële richtlijn en aanpassingen kunnen nodig zijn naargelang individuele klinische omstandigheden.

Lichaamsgewicht Gemiddelde dagelijkse dosis

1 tot 5 kg 1 mg

5 tot 9 kg 2 mg

9 tot 18 kg 2 tot 4 mg

18 tot 36 kg 4 tot 8 mg

1. Aanwijzingen voor een juiste toediening

Als startdosis kan het aangewezen zijn een hogere dan bovenvermelde dosis te geven.

Het is aan te bevelen deze startdosis over twee toedieningen te verdelen.

Zodra een voldoende klinische respons wordt bereikt, zou de dagelijkse dosis geleidelijk moeten

gereduceerd worden, om ofwel bij acute gevallen de behandeling te stoppen of om een minimale

onderhoudsdosis te behouden bij chronische aandoeningen.

De dierenarts mag de "alternerende dagtherapie" gebruiken om zodoende een minimaal negatieve

feedback mechanisme op de ACTH secretie te bekomen.

Gepubliceerde literatuur en wetenschappelijke opinies suggereren dat honden best behandeld worden

om de andere morgen, terwijl katten om de andere avond.